سفرهای استانی؛ تحقق آرزوی رهبری

کسانی که در شهر تهران هم هنوز نتوانسته‌اند به همه مناطق مختلف شهری سری بزنند و بافت‌های فرسوده را نوسازی کنند، معلوم است که در عرصه کشور نمی‌توانند کار بکنند و حرفی برای گفتن داشته باشند و جالب این است که طرح مسکن مهر را با دو برابر هیکل شهر تهران از لحاظ مسکن، زیر سؤال می‌برند همین که عده‌ای از سفرهای استانی هیات دولت و اثربخشی آن انتقاد می‌کنند به تنهایی نشان می‌دهد آن سفرها چقدر موثر بوده است.

ایران/ «مقام معظم رهبری بارها با تاکید بر اهمیت سفرهای استانی فرموده‌اند این کار بسیار برجسته، ارزشمند و لازم است. ارزش این کار خیلی واضح است اما نمی‌دانم چرا برخی آن را انکار می‌کنند، خیلی زحمت برای دولت دارد.
برنامه‌ریزی‌ها را غنی‌سازی و جهت‌دهی می‌کند و سرعت را افزایش می‌دهد، روحیه کار و خدمت‌رسانی را بیشتر کرده است.» افزایش کارآمدی نظام مدیریت و بهینه کردن نظم تخصیص منابع و روند تلاش‌ها از دستاوردهای این سفرهاست.
اما به همان اندازه که این سفرها کارامد و مردم محور و مردم حضور بوده، با مخالفت‌های گروه‌ها و رسانه‌های محروم از استقبال مردمی (در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی و... سفرهای تفریحی) هم روبه‌رو شده است.
برایند تجارب و رقابت‌های سیاسی در دنیا هم نشان می‌دهد در موارد زیادی، بدیهی‌ترین مسائل را خیلی‌ها که مدعی هم هستند، انکار می‌کنند اما باید بدانند مردم از عقلانیت سیاسی برخوردارند و دیگر نمی‌توان آنها را با الفاظ فریب داد، مردم عمل می‌خواهند نه ادعا.
کسانی که در شهر تهران هم هنوز نتوانسته‌اند به همه مناطق مختلف شهری سری بزنند و بافت‌های فرسوده را نوسازی کنند، معلوم است که در عرصه کشور نمی‌توانند کار بکنند و حرفی برای گفتن داشته باشند و جالب این است که طرح مسکن مهر را با دو برابر هیکل شهر تهران از لحاظ مسکن، زیر سؤال می‌برند. همین که عده‌ای از سفرهای استانی هیات دولت و اثربخشی آن انتقاد می‌کنند به تنهایی نشان می‌دهد آن سفرها چقدر موثر بوده است.
از مخالفان دولت خدمتگزار هم انتظاری جز این نمی‌رود که با رفتارهای مردم محور و مردمی دولت احمدی‌نژاد نگران باشند و آن را زیر سؤال ببرند. البته چون خودشان حوصله ندارند یا شجاعت رو در رو شدن با مردم را ندارند، می‌خواهند این الگوی موفق جهانی را زیر سؤال ببرند.

هنر متعالی مدیریت اجرایی
هنر برتر اقتصادشناسان و سیاست‌شناسان این است که همواره بر صیانت از تمامیت اقتصادی و سیاسی و جغرافیایی تاکید می‌ورزند و برای حفظ این ارزش‌ها و هویت‌ها، نگرش فعال با قدرت بازدارندگی صد درصدی در مقابل همه دشمنان یک سرزمین دارند.
سفر دکتر محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور حتی به جزیره ایرانی ابوموسی در چارچوب سفرهای استانی سبب شده است همه جگرگوشه‌های این سرزمین ایران مورد توجه همه ارکان قرار گیرد، هر چند هنوز همه ظرفیت‌های ایران اسلامی برای احیای همه مزیت‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و جغرافیای آن به‌کار گرفته نشده است. سفر رئیس‌جمهور به همه نقاط ایران نشان داده است برای ساختن ایران باید از الگوهای تازه توسعه و رشد اقتصادی هم استفاده شود (بومی، اسلامی، ایرانی، مردمی و عدالت محور).
تاکنون همه تئوری‌های توسعه بر الگوهای «مرکز به پیرامون» مبتنی بوده است و برنامه‌ها و تلاش‌های گذشته نشان می‌دهد که نمی‌توان فقط با این روش‌ها به توسعه پایدار و مبتنی بر گفتمان عدالت اقتصادی رسید.
به همین خاطر دولت‌های نهم و دهم با ابتکار و اجرای کامل و موثر سفرهای استانی هیات وزیران تلاش کرده است، عدالت اقتصادی را در همه عرصه‌های توسعه به همه بخش‌های سرزمین ببرد و همه نقاط ایران اسلامی ایران این حق را دارند که مشمول توزیع بسته‌های توسعه‌یافتگی شوند. خوشبختانه مردم به وطن خود ایران اسلامی افتخار می‌کنند و تا پای جان حاضرند از تمامیت ارضی کشورمان دفاع کنند و خادمان خود را از خائنان به خوبی و بارها تشخیص داده‌اند و در حماسه 9 دی هم ثبت کردند.

سفرهای استانی؛ تقویت مقبولیت نظام اجرایی
دولت خدمتگزار که غنی‌ترین پشتوانه مردمی را در دوران حیات طیبه انقلاب اسلامی به خود اختصاص داده که در جهان کاملاً بی‌نظیر است، تلاش کرده مشروعیت نظام اجرایی و اداری کشور را که پیش از این همزاد با فساد اقتصادی پنداشته می‌شد، تقویت کند.
دستاورد 4 تا 100 برابری نسبت به دولت‌های قبلی و «ممتاز بودن در سطوح اندیشه، رفتار و بسترسازی توسعه اقتصادی پایدار» نشان داده است قوه مجریه هنوز ظرفیت‌های زیادی برای خدمت‌رسانی به همه ملت دارد. دکتر محمود احمدی‌نژاد در این 8 سال مشروعیت نظام اجرایی و اداری را در بخش مهمی از نظام، بازسازی و تقویت کرد و در دولت دهم ضریب این مشروعیت را متناسب با مشارکت 85 درصدی مردم در انتخابات 22 خرداد، قوی تر کرده و امسال زمینه خلق حماسه سیاسی و اقتصادی و البته از جنس حماسه 9 دی در راه است.
دولتی که خود را موجب بهسازی و ارتقای کارآمدی نظام اجرایی و اداری می‌داند، هرگز نمی‌توانست با شبکه‌های نوشته یا نانوشته فساد و شکل‌گیری پنهان گروه اقلیت موسوم به «کاخ نشینان انقلابی» همزیستی داشته باشد.
این فساد مانند موریانه‌ای، اقتدار نظام و ظرفیت‌های عمران‌سازی دولت را خدشه‌دار می‌کرد که متأسفانه هزینه زیادی هم تاکنون تحمیل کرده است و فتنه 88 به اندازه 20 سال ضربه زد و به فرموده مقام معظم رهبری خسارت فتنه جبران ناپذیر است. طرفه این است که هنوز هم عده‌ای در کشور مبارزه با فساد اقتصادی را به‌شدت منحرف می‌کنند و گاهی آن را برخورد با مدیران تجربه دیده ارزیابی می‌کنند، همان کسانی که عدالت را توزیع فقر و آزادی را هم در عمل به رهایی فقیران برای گدایی تعبیر می‌کنند.
احمدی‌نژاد که نقش موفق‌ترین سرمربیگری تیم قوه مجریه را ایفا کرده است برای توسعه اقتصادی و افزایش رفاه همراه با عدالت و استقرار به عنوان شعار دهه پیشرفت و عدالت، تلاش می‌کند.
متأسفانه در دو دهه اخیر پدرسالاران پدیده فساد اقتصادی و اباحی‌گری رشد اقتصادی به نفع عده خاص، باعث شدند پدیده‌ای شبیه به کاخ‌نشینان انقلابی در جامعه شکل بگیرد که البته هنوز هم قدرت رونمایی از تکاثر ثروت خود را ندارند.
از سوی دیگر همین عملکرد چند برابری دولت خدمتگزار نشان داد که چه ظرفیت‌هایی از اقتصاد این سرزمین هدر رفته یا به نفع عده‌ای خاص مصادره شده است.
در ایران حداقل نیمی از مسیر رشد و توسعه عدالت محور را می‌توان با ریشه‌کنی فساد اقتصادی تحقق بخشید. در کشورهای در حال توسعه و فقیر، فساد اقتصادی
دو هزینه دارد یکی فساد مقامات اجرایی و دیگری فساد شرکت‌های پیشرفته و خارجی. با گسترش دامنه درستکاری می‌توان دامنه فساد را محدود کرد اما اگر جلوی فساد اقتصادی گرفته نشود به صورت «نمایی» رشد می‌کند یعنی به صورت یک برابر یا دو برابر و سه برابر، رشد نمی‌کند بلکه به توان خودش ‌رشد کرده و در یک لحظه چند برابر می‌شود.
خوشبختانه هوشمندی نظام اجرایی در ایران در 8 سال اخیر به شدت افزایش یافته است و در دوره‌های آینده باید به مرز
100 درصد برسد.
با نگرش از بالا به پایین نمی‌توان این شبکه را ایجاد کرد بلکه باید از سطح مناطق محروم و عقب نگه داشته شده کشور آغاز شود و در سفر استانی این اتفاق افتاده است. در مدل بالا به پایین، گروه‌های نخبگان قدرت و حاکم؛ فرمان می‌دهند و زیردستان باید فرمان ببرند. قدرت به صورت عمودی توزیع می‌شود و اقتدار انحصاری شکل می‌گیرد که کاملاً ضدعدالت اقتصادی و مانع توسعه مردم‌سالار است.
اما در مدل پایین به بالا؛ قدرت به صورت افقی پخش می‌شود تا برای هیچ‌کس با هیچ بهانه‌ای، قدرت تصمیم‌سازی و اقتصادی انحصاری شکل نگیرد و هرکس به‌طور جداگانه مسئول و پاسخگو درباره کار خویش باشد.
باید نظام اجرایی تمامیت‌خواه جای خود را به ساختاری بدهد که مردم هم اظهارنظر کنند. دولت باید بخشی از فرصت‌ها و قدرت‌های تصمیم‌سازی را در میان نهادهای «بخشداری‌ها، دهداری و دهیاری‌ها» توزیع کند که با تصمیمات سطح بالاتر نیز همگراتر باشد. خدمات دولتی باید کارآمد و هم سودمند و در رشد پایدار و همه‌جانبه کشور موثر باشد نه این‌که مسئولان فقط تماشاگر باشند.
حکومت باید مبتنی بر قانون توسعه باشد، شهروندان باید در برابر خودسری و خودکامگی محافظت شوند، راهبردهای توسعه باید متضمن منافع کل ملت باشد و همه اقشار فقیر و آسیب‌پذیر از منابع آن بهره‌مند شوند؛ نه این‌که فقط علایق نخبگان مرفه و بی‌درد مورد توجه باشد. فساد هم باید به امری پرمخاطره و بی‌ارزش یا حتی ضدارزش، تغییر کند. موثرترین روش برای تحقق کارآمدی ملی، «عملیاتی کردن فعالیت همه ادارات و همه بخش‌های قوه مجریه و همراه‌سازی دیگر قواست».